پس از عدم‌الفتح در عمليات «كربلاي 4» رزمندگان به دنبال اين بودند كه به مرخصي بروند اما اين كار ميسر نبود و بايد از غفلت دشمن استفاده مي‌كرديم تا عمليات «كربلاي 5» اجرا مي‌شد. در اين بين يكي از طلبه‌ها به اسم «سعيد نخبه زعيم» با فرصتي كه داشت به شهر رفت و...

جملات بالا بخشي از خاطره علي‌محمد اسدي جانشين گردان حضرت زينب (س) لشكر 10 سيدالشهدا (ع) در دوران دفاع مقدس است.

اسدي در گفت‌وگو با خبرنگار سرويس فرهنگ حماسه خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) مي‌گويد: قبل از عمليات «كربلاي 4»، رزمندگان به مدت 60 يا 70 روز با خانواده خود در ارتباط نبودند تا مبادا عمليات لو برود. همين مسأله موجب شد كه پس از شكست عمليات «كربلاي 4» كه فرماندهان از آن «عدم‌الفتح» ياد مي‌كردند،‌تعداد بسياري از رزمندگان درخواست مرخصي كنند.

از سوي ديگر با توجه به بررسي‌ و تجربه‌اي كه داشتيم مي‌دانستيم عراق پس از هر عمليات چه موفق چه ناموفق نيروهاي خود را براي بازسازي، روحيه يا پاداش دادن به مرخصي مي‌فرستد بنابراين فرماندهان بايد نيروها را براي حضور در منطقه قانع مي‌كردند تا عمليات «كربلاي 5» طرح‌ريزي و اجرا شود اما قانع كردن رزمندگان بسيار دشوار بود. همانند ديگر فرماندهان، سردار علي فضلي نيز به فرماندهان گردان اعلام كرده بود كه نيروها را براي حضور در منطقه قانع كنند.

در اين ميان يك طلبه به نام «سعيد نخبه زعيم» كه مي‌ديد بسياري از نيروها مي‌خواهند مرخصي بروند، در فرصتي كه داشت به شهر رفته بود و مقداري پاره كفن خريده بود. صبح يكي از روزها در صبحگاه با كفن‌ حاضر شد.پوتين‌هايش را پر از شن و از گردن خود آويزان كرده بود.فرياد مي‌زد: «اينجا كربلا و عاشورا است بايد به فرمان فرمانده‌هانمان گوش دهيم». سپس سر ستون شد و به سمت ميدان صبحگاه حركت كرد. در آن روز يك تكه پارچه نيز آورده بود و هر كسي كه در آن صبحگاه حضور داشت روي آن امضا كرد كه تا پاي جان پشت فرمانده بايستد.

آن روز حدود 12 يا 13 هزار نفر نيرو در صبحگاه حضور داشتند. اين مسئله موجب شد كه حاج‌علي فضلي فرمانده وقت لشكر 10 لشكر سيدالشهدا (ع) اعلام آمادگي بكند. از سوي ديگر كار «سعيد نخبه زعيم» در ديگر يگان‌ها نيز پيچيده شد و ديگران نيز با الگو گرفتن از او اعلام آمادگي كردند.

سرانجام عمليات «كربلاي 5»، اجرايي شد. استحكامات و موانع بسياري پيشروي رزمندگان از سوي رژيم بعث عراق قرار گرفته بود. مهمترين و دشوارترين اين استحكامات «دژ شلمچه» بود كه توسط متخصصين غربي احداث شده بودند اما پس از نفوذ و پيشروي رزمندگان اولين كسي كه از گردان حضرت زينب (س) پرچم ايران را در «دژ شلمچه» به اهتزاز درآورد، همين طلبه بود. «نخبه زعيم» در جريان همين عمليات به شهادت رسيد.

امور فرهنگي شيلات گيلان