سردار شهيد «محمود كاوه» يكم خرداد سال ۱۳۴۰ در مشهد چشم به جهان گشود. وي به‌عنوان پاسدار در جبهه حق عليه باطل حضور يافت و سرانجام در تاريخ دهم شهريور سال ۱۳۶۵، بر اثر اصابت گلوله در «حاج عمران» به شهادت رسيد و در گلزار شهدا مشهد، بهشت رضا (ع) به خاك سپرده شد.

نام بلند آوازه و پر افتخار محمود كاوه با لشكر ويژه شهدا عجين شده و هر كجا از اين لشكر قهرمان نامي‌است از محمود كاوه هم يادي‌است.

هر روز سرساعت مشخصي به ديدگاه مي  رفتيم. هر چيزي مي  ديديم ثبت مي  كرديم و نتيجه را با روزهاي قبل مقايسه مي  كرديم.

  يك روز كه حسابي حواسم به كارم بود، يكي پرده را كنار زد و به داخل سنگر وارد شد. سلام كرد برگشتم نگاهش كردم. شهيد كاوه بود. او هر چند روز يك بار مي  آمد و از پشت دوربين منطقه را نگاه مي  كرد.

كنارش ايستادم. شروع كرد به دوربين كشيدن روي مواضع دشمن. كمي كه گذشت يك دفعه دوربين را روي يك نقطه ثابت نگه داشت .

دقت كردم ديدم صورتش سرخ شده. چشمش به پيكر شهدايي افتاده بود كه بالاي ارتفاع ۲۵۱۹ جا مانده بودند. دشمن آن  ها را كنار هم رديف چيده بود تا روحيه بچه  هاي ما را ضعيف كند. بعد از چند لحظه كه كاوه چشم  هايش را از چشمي  هاي دوربين برداشته بود، خيس اشك بودند. گفت: «يكي پاشه بريم اين شهدا رو بياريم، اين  ها رو مي  بينم از زندگي بيزار مي  شم. اين حرف  ها توي ذهنم بود تا شب عمليات كربلاي ۲ كه از قرارگاه رفت خط مقدم . هنوز يادم هست تو آخرين تماسي كه با بي  سيم داشت؛ گفت: از بين لاله  ها صحبت مي  كنم.     

امور فرهنگي شيلات گيلان